Club Chimaera

Ik kijk Izzy een beetje beledigd aan, alles ging prima ik had het onder controle. Aan mijn ene kant wordt ik nu mee gesleurd door het mooie rood harige meisje en aan de andere kant door mijn zusje "Jeetje Iz, dit is allemaal wel een beetje overdreven, alles ging goed en ik had best nog wel even mijn glas leeg kunnen drinken." Ik rol mijn ogen en kijk zijdelings naar het rood harige meisje, ze heeft een lichte blos op haar wangen en ziet er niet helemaal comfortabel uit, ik grinnik "Ik had je graag willen helpen, maar iemand besloot daar tussen te komen" ik kijk Izzy even vals aan vanuit mijn ooghoek voor ik me weer naar het roodharige meisje keer "Ik ben Jace, volgens mij waren we nog niet zover gekomen." ik moet moeite doen mijn hoofd omhoog te houden en het grootste gedeelte van de tijd slepen mijn voeten over de grond, de koude wind blaast in mijn gezicht en ik ben benieuwd waar de fuvk Izzy van plan is me mee naar toe te nemen.

Ik bekijk het hele gebeuren met Isabelle en de dronken Jace met een geamuseerd glimlachje op mijn gezicht. Het is geestig om te zien dat die jonge Schaduwjagers overal zo'n zooitje van maken. De glimlach verdwijnt van mijn gezicht. Ik heb er zelf ook wel een zooitje van gemaakt, in het Hof. Ik zucht en richt me op het roodharige meisje dat tegenover me is gaan zitten. Ik zie een schetsboek liggen.
'Teken je?' vraag ik met enige nieuwsgierigheid in mijn stem. 'Ik wist niet dat Schaduwjagers zulke hobby's hebben. Want je bent een Schaduwjager, toch?' Ik kijk haar vragend aan. Misschien is het niet het perfecte moment een nonchalant gesprek aan te gaan, want ik heb ook wel door dat er iets vervelends speelt tussen haar en Jace. Maar ik ben nou eenmaal niet goed in gevoelige situaties. Die vermijd ik dan ook altijd het liefst.

Van onder mijn wimpers keek ik de elf aan. "Ja, ik ben een schaduwjager maar dat ben ik pas een half jaar geleden te weten gekomen door Jace en zijn familie. Het tekenen is eerder nog iets van toen ik mens was" Met mijn vingers maakte ik aanhalingstekens in de lucht. "Eigenlijk ben ik er best blij mee dat ik nog iets over hou van toen ik mens was. Het doet me denken aan tijden waar alles nog zo gemakkelijk was."
Een zucht glipte uit mijn keel en trok mijn schouder omhoog "Van waar kom jij? Je komt me bekend voor?"

Ik hoorde iets en liep naar de jongen en meisje.
" Sorry dat ik stoor. Maar ving het woord wolfpack op.
Mag ik misschien aanschuiven en mee praten.
Zou misschien kunnen helpen" zei ik.
Ik wachtte netjes op hun antwoord.
Ik zou het snappen als ze beiden nee zeiden

Het word drukker en drukkee in de club. Ik hoor de ruzie aan tussen een jongen en een meisje, waarna 2 meiden de jongen naar buiten nemen. Het rood harige meisje gaat naast eem amdere jongen zitten.
Stiles is in gesprek met het nieuwe meisjw over wolven en ik luister wel maar meng me er niet in omdat ik er niks over weet. Wanneer het meiske vam jet grasveld bij hun gaat zitten besluit ik me terug te trekken.
Met mijn appelsap die ik kreeg loop ik naar een tafel en ga daar aan zitten en kijk naar alle mensen.

Mijn natte jurk plakte aan mijn been en per stap trok hij het verbrande vel kapot, maar ik hield me sterk. Dat angstaanjagende meisje was al aardig boos en als ik nu weigerde wilde ik niet weten wat ze zou doen. Dus met mijn kaken op elkaar spande ik me in zo min mogelijk mijn been te moeten buigen met als gevolg dat ik hinkte en het meisje alsnog boos werd op me. De jongen die blijkbaar Jace heette was aan het praten, maar het was niet duidelijk te verstaan. Hij was in ieder geval boos op zijn zus, die door hem steeds Izzy werd genoemd. Ze bleven maar ruziën. Het was voor mij al bijzonder dat zij hem kon verstaan. Ik luisterde maar half en concentreerde me op mijn ademhaling en mijn lopen. Langs mijn been voelde ik iets lopen, maar ik durfde niet te kijken, bang voor wat ik zou zien.
Langzaam kwamen we uiteindelijk, na eeuwen van lopen, bij een gothische kathedraal. Izzy pakte de staaf die ze van Jace had afgepakt en tekende op het hek. Daarna sloeg hij open.
"He?" Ik keek haar verbaasd aan. "Hoe deed je dat?"
Ze nam Jace' arm weer en sleepte hem mee naar binnen. Ze mompelde iets in de trant van "Ongelooflijk dat ik een mundane mee het Instituut in neem." Ze zuchtte. "Sorry. Je weet helemaal niets van ons. Wij zijn shadowhunters. We jagen op demonen om jullie mundane veilig te houden."
"Mundane?"
"Een mens. Een normaal, gewoon mens."
"En shadowhunters zijn dat niet?" We waren onderhands binnen. Het was niet een gewone kathedraal. Izzy liep naar de lift en draaide zich naar mij toe.
"Shadowhunters stammen af van engelen en mensen. Daarom kunnen wij de de demonenwereld zien."
Het begon me te duizelen. Ik snapte er niets van.
We stapten in de lift en waren in no time boven. De liftdeuren zwaaiden open en we sleepten Jace, nu luid zingend, wat niet zo'n verbetering was, verder. Izzy leidde me door de gangen en liep steeds sneller, duidelijk geïrriteerd door Jace.
Het bonken in mijn hoofd werd steeds luider. Mijn beeld werd ook vlekkerig. Terwijl Izzy versnelde, liep ik langzamer. Iets schoot voor mijn voeten langs en ik struikelde. Ik slaakte een gil en viel languit op de grond. Ik kon niet meer opstaan en knipperde. Maar mijn ogen bleven dicht.

Stiles Stillinski schreef:

Shit "Ik heb niks tegen magie." Ik kijk haar recht aan "Het is alleen wat.. Surrealistischer..." Ik kan mezelf wel voor mn kop slaan. "Sorry, zo bedoel ik het allemaal niet, let vooral niet op wat ik zeg." Ik richt me tot Alice, het is niet zo'n groot pack met eigenlijk maar twee wolfen." Ik grinnik "Je zou kunnen zeggen dat het een uitzondering is tussen de packs."

"Surrealistisch?" ik mompel het meer tegen mezelf dan tegen hem, aangezien hij al in een diep gesprek met het andere meisje verwikkeld zit. Dan haal ik mijn schouders maar weer op en draai ik me naar Hazel en Alice. Alhoewel, dat dacht ik. Alice was inmiddels alweer weggelopen, dus inmiddels zijn alleen Hazel en ik nog maar over. Ik vraag me wel een beetje af waarom Alice weg is gelopen, maar ik besluit het te negeren. Ik neem de laatste stuk van mijn elfendrank en zet het glas op de bar. "Hmm, ik denk toch dat ik de volgende keer voor appelsap ga." Ik grinnik en kijk om als ik het woord 'magie' voorbij hoor komen in het gesprek tussen Stiles en het meisje. Ik kijk hem even aan met een opgetrokken wenkbrauw, maar het duurt zo lang voordat hij terug kijkt dat ik me maar weer tot Hazel richt. "Is de appelsap lekker?"

Interessant. Ze weet dus nog niet zo lang dat ze een Schaduwjager is... Dan moet zij wel Jocelyn Fairchilds dochter zijn. Daar hebben alle Downworlders ondertussen wel over gehoord.
'Ik ben van het Seelie Hof. Daar ben je ook wel eens geweest, is het niet, Clary?' zeg ik, hopend dat ze niet verder zal vragen over waarom ik dan niet in het Hof ben op dit moment.
Ik leun achterover in mijn stoel en kijk haar aan, dit keer glimlachend. Ik heb zo'n gevoel dat ze al genoeg arrogante grijnzen heeft gezien en eerlijk gezegd ben ik moe. Moe van het verbergen en doen alsof. Misschien kan ik dit meisje wel vertrouwen. Dan schud ik mijn hoofd, voor de zoveelste keer deze avond. Ze is een schaduwjager, dus nee. Voorlopig houd ik mijn problemen nog voor mezelf.

Rowan Aeslior schreef:

Interessant. Ze weet dus nog niet zo lang dat ze een Schaduwjager is... Dan moet zij wel Jocelyn Fairchilds dochter zijn. Daar hebben alle Downworlders ondertussen wel over gehoord.
'Ik ben van het Seelie Hof. Daar ben je ook wel eens geweest, is het niet, Clary?' zeg ik, hopend dat ze niet verder zal vragen over waarom ik dan niet in het Hof ben op dit moment.
Ik leun achterover in mijn stoel en kijk haar aan, dit keer glimlachend. Ik heb zo'n gevoel dat ze al genoeg arrogante grijnzen heeft gezien en eerlijk gezegd ben ik moe. Moe van het verbergen en doen alsof. Misschien kan ik dit meisje wel vertrouwen. Dan schud ik mijn hoofd, voor de zoveelste keer deze avond. Ze is een schaduwjager, dus nee. Voorlopig houd ik mijn problemen nog voor mezelf.

'Ik ben van het Seelie Hof. Daar ben je ook wel eens geweest, is het niet, Clary?' zei hij rustig. Mijn hart maakte een lichte sprong toen hij Het Hof van Seelie liet vallen in zijn gesprek. Het was niet echt de plek waar ik voor de tweede keer naar toe wou gaan en al zeker niet om onder de ogen van de koningin te komen.
De elf ging soepel achterover leunen in zijn stoel terwijl zijn blik me goed in het oog hield.
'Ja, daar ben ik wel al eens geweest,' mompelde ik zacht. 'En ik kijk er niet graag op terug. Het is daar vreselijk.' Ik vouwde mijn handen in elkaar op tafel en liet mijn ogen rusten op een brandend kaarsje dat in het midden stond. Een hele lichte rookpluim zweefde naar boven en het vuur danste mooie, korte ronde beweging rond zijn lont.
'Maar moet jij daar dan niet zijn?' vroeg ik onbewust, maar nog steeds in de ban van de brandende kaars.

'Het is mijn thuis,' zeg ik zachtjes, terwijl ik vol verlangen terug denk aan het Hof. Ik ben er al een tijdje weg. Ik vraag me af hoe het daar is...
Ik zie haar staren naar de vlam van het kaarsje en dus begin ik ook er ook naar te staren. Het werkt hypnotiserend en ik ben op slag vergeten wat Clary's vraag was. Of ik wil gewoon niet antwoorden en doen alsof ik het niet gehoord heb, dat kan ook.
Na een lange tijd scheur ik mijn blik los van het kaarsje. 'Genoeg getob, jonge Schaduwjager. Laat maar eens wat van je tekeningen zien, als je dat wilt,' zeg ik en ik zit op.

Mijn indruk op elfen was sinds het hof van Seelie niet bepaald veel belovend maar ik weet niet of ik hem over het zelfde kamp mocht trekken. Maar Elfen konden doortrapt zijn dus bleef ik wel voorzichtig. Hem. Het deed me er aan denken dat ik niet eens zijn naam wist.
'Ik vind je eigenlijk een beetje onbeleefd. Je weet mijn naam maar ik de jouwe niet?' Ik trok gretig mijn wenkbrauwen omhoog terwijl ik mijn schetsenboek naar hem uitstak. Een glimlach kon ik niet onderdrukken.
'Veel kijkpkezier.'

Ik grijns. 'Mijn verontschuldigingen. Ik heet Rowan. Rowan Aeslior,' zeg ik plechtig. Het maakt toch niets uit dat ze mijn naam nu weet. Haar mede-Schaduwjagers weten het ook al...
Ik pak het schetsboek van haar aan en begin erdoorheen te bladeren. Tekeningen van engelen en demonen, duistere prinsen en prinsessen. Indrukwekkend... Ze is goed. Nee, ze is beter dan goed. Haar tekeningen lijken net werkelijkheid, of juist wilde fantasieën waarin je je kan verliezen.
Bij één tekening stop ik met bladeren. Hij lijkt sprekend op Jace, die Schaduwjager. Ik kijk Clary grijnzend aan en wijs naar haar tekening. 'Wie is dit dan?' vraag ik.

Verlegen keek ik naar de brandende kaars op tafel en streek een haarlok achter mijn oor.
'Dit is Jace. Het is getekend in vreemde tijden maar die liggen heel ver achter me zo te zien.' Mijn ogen bleven even op de tekening van Jace rusten en wende zich daarna af. Tijden komen en tijden gaan en het tijd van gaan was aangebroken. Ik wist dat er ooit een dag kwam om gewoon doortegaan. Alleen was de vraag of het met hem of zonder hem was. Ik voelde een prikkeling in mijn ogen en vluchtig knipperde ik ze de tranen weg. Met mijn vingers wreef ik over de tekening, greep de volgende bladzijde en draaide het dan om.
'Case closed' zei ik moedig. 'Moet je iets hebben om te drinken terwijl je verder kijkt.' Ik duwde mijn hand onder mijn kin en keek de Elf genaamd Rowan aan. Hij mocht er best wezen maar alsnog bleef hij een Elf.

Ik zet mijn lege glas op tafel en sta op.
"Ik ga er maar weer eens vandoor," zeg ik tegen het clubje waar in mee zat, ook al heb ik niet echt het idee dat ze nog opletten. Stiles heeft ineens veel meer interesse in iemand anders en in hun gesprek over wolven ga ik me maar niet mengen, dat lijkt me geen goed plan. Ik glimlach nog even en loop de club dan uit.

Als Hazel ook wegloopt kijk ik een beetje radeloos voor me uit. Waar moet ik dan nu heen? Stiles is in gesprek, en alle andere mensen die hier rondlopen hebben ook al een gesprekspartner gevonden, en ik ben niet echt het persoon om random mensen te gaan stalken. Ergens ben ik wel benieuwd waar Alice is, maar als ik de club rondkijk zie ik haar nergens staan en besluit ik toch maar weer naar Stiles te lopen. "Dus, heb ik het goed opgevangen, stond je magie opnieuw zwart te maken?" ik grinnik en kijk hem een beetje plagend aan, waarna ik me naar het andere meisje draai. "Haai, ik ben Seraphina"

Seraphina Dombegh schreef:

Als Hazel ook wegloopt kijk ik een beetje radeloos voor me uit. Waar moet ik dan nu heen? Stiles is in gesprek, en alle andere mensen die hier rondlopen hebben ook al een gesprekspartner gevonden, en ik ben niet echt het persoon om random mensen te gaan stalken. Ergens ben ik wel benieuwd waar Alice is, maar als ik de club rondkijk zie ik haar nergens staan en besluit ik toch maar weer naar Stiles te lopen. "Dus, heb ik het goed opgevangen, stond je magie opnieuw zwart te maken?" ik grinnik en kijk hem een beetje plagend aan, waarna ik me naar het andere meisje draai. "Haai, ik ben Seraphina"

Het meisje wat een tijdje stilletjes naast Stiles zat is er ook bij gekomen. ''Hee! Ik ben Hayley. Leuk je te leren kennen!'' zeg ik glimlachend tegen haar. ''En jaa, we hadden het over magie. Stiles denkt iemand te weten die mij... Nja, ons misschien kan helpen om meer te weten te komen over The Cresent Curse''. Nieuwsgierig keek ik haar aan. Zou zij dat meisje soms zijn? Want ze heeft wel de bekende gloed om haar heen, de gloed die mensen hadden als ze magie gebruiken. Ik heb z'on gevoel dat we daar nog wel achter gaan komen vanavond.. en anders in deze dagen

Ik kom de club ingelopen omdat ik hier had afgesproken met America.. Langzaam maar bewonderd kijk ik om me heen.. Wat een grote club, dit had ik nog nooit gezien. Zoekend kijk ik om me heen met een sprankje hoop om America al te zien.. Maar helaas, nergens te bekennen. Ik stuur haar een smsje dat ze me in de club kan vinden. Ik loop rustig richting de bar, ga op een kruk zitten en bestel een cola. Daarna pak ik mn schetsblok ermee, en begin te tekenen. Nieuwe start. Nieuwe mensen. Nieuwe omgeving. Nieuwe herinneringen... Tijd voor nieuwe tekeningen

Veel gebeurd er niet en dat frustreerde me. Er zaten een hoop mensen bij elkaar en vormde groepjes. Ik zat er maar een beetje bij als de vreemdeling. Een zucht verliet mijn mond terwijl in aanschoof bij de bar. Ik wuifde naar de barman. "Een glaasje vodka graag," zei ik nuchter. Een zucht rolde over mijn lippen terwijl ik keek naar hoe de barman mijn shot glaasje vulde. Toen hij deze aan me gaf glimlachte en liefelijk en zei vervolgens een bedankje. Ik ging comfortabeler op de barkruk zitten en schoot het glaasje in één keer naar achteren. Opdat moment vroeg ik me af waarom mijn humeur ineens zo naar achteren was geschoten. Was het omdat iedereen iemand had en ik niemand? Ik had ook nog geen vrienden, want zo lang was ik er nog niet. Ik grinnikte even in mezelf terwijl ik het shot glaasje op de bar zette en vervolgens wuifde dat ik nog één wou.

Misschien had ik haar niet zo moeten plagen over de jongen. Even denk ik dat ze in huilen uit gaat barsten, of zoiets, maar ze knippert gelukkig gauw haar tranen weg. Ik zou niet geweten hebben wat ik dan zou moeten doen...
'Nee, hoor,' beantwoord ik haar vraag. Het is toch niet meer nodig om dronken te worden. Vervolgens bekijk ik zwijgend de volgende tekeningen. Na een tijdje ben ik bij de laatste aangekomen en kijk ik op. 'Ze zijn erg mooi, je hebt talent,' zeg ik op serieuze toon. 'Maar moet je niet ergens anders zijn op dit moment? Zoals in het Instituut?' vraag ik daarna.

"Ugh Neen, negen van tien kansen dat ik Jace met zijn Bimbo daar tegen kom. Dan blijf ik wel gezellig hier rond dwalen onder prettiger gezelschap," zei ik met een diepe zucht en lachte uiteindelijk. Ik besloot op mijn gedachten op andere dingen te zetten want het negatieve gebrabbel, leek me te vervelen.
"Aldus, laten we het gezellig maken. Ik ga iets te drinken halen , dus je hebt de kans nog om iets mee te drinken, Rowan,"

Prettiger gezelschap... Sinds wanneer vinden Schaduwjagers elfen prettiger gezelschap dan hun eigen soort? Ach, ik snap het ook wel weer. Jace is er met een andere meid vandoor.
'Daar heb je een punt, Clary. Eindelijk iemand die inziet dat faeries beter gezelschap zijn dan elk ander soort,' zeg ik grijnzend. Dan trek ik een gezicht en snuif ik minachtend. 'Tenzij je voor mij een lekker elfenwijntje kan regelen, nee, bedankt.' Deze tent heeft waarschijnlijk toch alleen maar bier en al die andere rotzooi. Al was de bier niet slecht. Waar het wel slecht in is geweest, is het mij dronken maken. Of misschien had ik niet genoeg op, wat weet ik er ook van?

Hayley Marshall schreef:

Het meisje wat een tijdje stilletjes naast Stiles zat is er ook bij gekomen. ''Hee! Ik ben Hayley. Leuk je te leren kennen!'' zeg ik glimlachend tegen haar. ''En jaa, we hadden het over magie. Stiles denkt iemand te weten die mij... Nja, ons misschien kan helpen om meer te weten te komen over The Cresent Curse''. Nieuwsgierig keek ik haar aan. Zou zij dat meisje soms zijn? Want ze heeft wel de bekende gloed om haar heen, de gloed die mensen hadden als ze magie gebruiken. Ik heb z'on gevoel dat we daar nog wel achter gaan komen vanavond.. en anders in deze dagen

"The Cresent Curse?" Ik moet even nadenken waar ze het over heeft, en dan schiet het me te binnen. "Oh, natuurlijk, The Cresent Curse! Ingewikkelde bezwering. Heel erg ingewikkeld zelfs. Ik heb er wel eens een boek over gezien... In het paleis geloof ik, maar ik weet het niet zeker." Het paleis waar in Goredd had een mega grote bibliotheek waar ik heel graag kwam als ik even geen behoefte had aan de drukte die in de rest van het kasteel heerste. Ik had de boekenkasten zo vaak langs gelopen dat ik het op den duur gewoon merkte als een boek verkeerd terug gezet was.

Rowan Aeslior schreef:

Prettiger gezelschap... Sinds wanneer vinden Schaduwjagers elfen prettiger gezelschap dan hun eigen soort? Ach, ik snap het ook wel weer. Jace is er met een andere meid vandoor.
'Daar heb je een punt, Clary. Eindelijk iemand die inziet dat faeries beter gezelschap zijn dan elk ander soort,' zeg ik grijnzend. Dan trek ik een gezicht en snuif ik minachtend. 'Tenzij je voor mij een lekker elfenwijntje kan regelen, nee, bedankt.' Deze tent heeft waarschijnlijk toch alleen maar bier en al die andere rotzooi. Al was de bier niet slecht. Waar het wel slecht in is geweest, is het mij dronken maken. Of misschien had ik niet genoeg op, wat weet ik er ook van?

Ik liep naar de tafel met twee biertjes in mijn handen. Ik liet een glas voor zijn ogen zweven en keek Rowan lachend aan.
'Kan ik jou niet verleiden met een mundane biertje? Wel, je bent ergens verplicht om deze aan te nemen want anders blijf ik met een biertje achter en dat zou toch wel jammer zijn?'
Speels trok ik mijn schouders snel op en grijnsde. 'Wat wordt het?'

Ik kijk enthousiast van Hayley naar Seraphina en terug "Dus jij kan ons... ehm haar helpen?" ik lach en als ik een meisje was geweest was ik in mijn handen gaan klappen. Dit is goed nieuws ik kan me eindelijk weer nuttig maken, ik ben weer nodig. Ik drink het laatste restje appelsap uit een glas dat nog op tafel stond dat misschien wel van Hazel was, en sta op. "Oke waar beginnen we?" Ik ben helemaal in mijn 'adventure mood' klaar om aan de slag te gaan, stil zitten is niks voor mij.