Club Chimaera

Voor een lekker glas wijn of een fris biertje kun je altijd langs gaan in de 'Club Chimaera'. Het is oude, gezellige kroeg, maar de ideale plaats om af te spreken.

Ik loop de kroeg binnen, de demonen jacht van afgelopen avond was zwaar, maar ik heb het gedaan, alleen. Ik ga aan de bar zitten en bestel een biertje, waarvan ik de helft al naar binnen giet zodra ik hem in handen heb. Ik maak een klein praatje met de barman en kijk een beetje rond. Ik had toch verwacht dat het wat drukker zou zijn rond dit uur van de dag. Ik haal lichtjes mijn schouders op en drink mijn eerste glas leeg. Dit wordt een lange nacht.

ik besluit maar even een drankje te doen aangezien iedereen weg was.
of zo leek het
ik opende de deur en keek rond
het was rustig en ging aan de bar zitten. ik bestelde een biertje en keek naar de jongen die aan de bar zat
"lange avond gehad?" vroeg ik beleeft

Terwijl de grote, oude wandklok de minuten voorbij slaat, staar ik afwezig naar de mensen in de kroeg. Met een hand onder mijn kin en de andere hand die roert in mijn glas martini, bestudeer ik hen gezichten. Ik zie Jace tegenover me zitten, een meisje leunt bij hem en vraagt hoe zijn dag is. Ik grijns en staar weer naar mijn martini. Een paar honderd jaar terug kon je nog niet eens bedenken dat de vrouw op de man zou afstappen.

Helaas leefden we ook niet meer in die tijd. Helaas niet.

Ik kijk omhoog naar het bordje waar 'Club Chimaera' — wat een merkwaardige naam — op staat geverfd en kijk vervolgens door de ramen naar binnen. Het lijkt erg leeg, ideaal voor mij dus. Ik stap de kroeg binnen en loop met grote stappen richting de bar. Daar zitten een jongen en een meisje. De jongen is gekleed in zwart. Als dat nou geen Schaduwjager is... Tegenover hen zit niemand anders dan Magnus Bane.
Ik ga zitten en gun ze alle drie geen blik waardig. Ik vraag om mijn favoriete drankje, maar die blijkt er niet te zijn. Ik grom. Stomme mensen. Ik wuif de barman weg. Ik hoef geen — hoe noemt men dat? — biertje.
Wat doe ik hier toch?

Rowan Aeslior schreef:

Ik kijk omhoog naar het bordje waar 'Club Chimaera' — wat een merkwaardige naam — op staat geverfd en kijk vervolgens door de ramen naar binnen. Het lijkt erg leeg, ideaal voor mij dus. Ik stap de kroeg binnen en loop met grote stappen richting de bar. Daar zitten een jongen en een meisje. De jongen is gekleed in zwart. Als dat nou geen Schaduwjager is... Tegenover hen zit niemand anders dan Magnus Bane.
Ik ga zitten en gun ze alle drie geen blik waardig. Ik vraag om mijn favoriete drankje, maar die blijkt er niet te zijn. Ik grom. Stomme mensen. Ik wuif de barman weg. Ik hoef geen — hoe noemt men dat? — biertje.
Wat doe ik hier toch?

Ik zie de jongen snauwen naar de barman en knipper met mijn ogen. Ik vond het sowieso al vreemd dat er een elf zich in de bar bevond, onder het normale volk. Meestal vonden ze zichzelf te goed voor de 'mede burgers'.
'Zware dag gehad, elf?' Ik zei het niet hardop, maar ik sprak in zijn hoofd. Het gezicht van de jongen draaide mijn kant in en ik zwaaide grijnzend in zijn richting. Na één knip van mijn vinkers - waarbij blauwe vonken alle kanten inspatten - verscheen er een drankje voor zijn neus.

Ik glimlach lichtjes naar het meisje naast me "Zo zou je het kunnen noemen." Ik bestel nog een biertje en kijk vooruit waar Magnus zit, ik grijns even kort naar hem voor mijn blik terug gaat naar het meisje. "Ik ben Jace trouwens." Ik steek mijn hand naar haar uit en kijk haar aan met mijn wenkbrauwen lichtjes opgetrokken "Wie ben jij?"

Ik kijk hem aan. "Wil je er over praten? Jan veel hebben hoir" zeg ik en neem een slokje.
Ik kijk rond en daarna weer naar de jongen.
Ik geef hem netjes een hand terug.
"Aangenaam Jace. Ik ben Renesmee maar je mag Nessie zeggen" ik glimlach naar hem en trek mijn hand weer terug

Ik ren de eerste beste deur door die open staat en kijk lichtelijk in paniek om me heen, het lijkt erop dat ik in een club terecht ben gekomen. Ik ga normaal staan, alsof er niks aan de hand is en laat me neer poffen op een stoel zonder te kijken of er al iemand aan de tafel, waar ik nu zit, zat. Ik zucht en veeg mijn voorhoofd af met mijn mouw.

Zodra het meisje wegkijkt haal ik mijn schouders op en neem een slok van mijn bier. Het kan me eigenlijk ook helemaal niks schelen. Ik kijk weer naar de warlock voor me en volg zijn blik naar de elf ergens aan een tafeltje, wezens die je totaal niet verwacht hier. Ik grijns en loop met mijn biertje naar zijn tafeltje.

Magnus Bane weer met zijn trucs. Wie heeft nou niet van hen gehoord? Ik kijk naar het drankje voor mijn neus. Een waar elfendrankje. Dan is die heksenmeester toch nog ergens goed voor.
Ik trek een wenkbrauw op. 'Elfen hebben nooit een zware dag. Het kan enkel wat minder gemakkelijk verlopen, dat is alles,' zeg ik. Een antwoord, maar toch niet helemaal. Maar ik ben de heksenmeester niks verschuldigd.
Ik neem een flinke tuig van mijn mierzoete drankje en kijk naar de lichtblauwe vloeistof. 'Ik vraag me eerder af wat Magnus Bane doet in dit oud, zielig kroegje.'

Jammer dat hij wegloopt.
Ik had me net voorgesteld.
Maar goed. Misschien later.
Ik kijk rond. Het wordt al drukker.
Ik merk dat ik me al iets beter voel.
De spanning van de laatste paar dagen was echt niet fijn. Maar het was maar zo

Ik doe de deur open en stap naar binnen. Ik kom terecht in een kroeg, waar al een aantal mensen zijn. Het ziet er gezellig uit en ik besluit dan maar hier te gaan zitten. Ik kijk een moment rond en loop dan naar de bar, waar ik op een barkruk ga zitten en wacht tot de barkeeper tijd heeft om mijn bestelling op te nemen. Ergens heeft hij een bekend gezicht, maar met gezichten ben ik nooit erg goed geweest, dus zijn naam kan ik nog even niet voor me halen. Als hij me vragend aankijkt bestel ik het eerste het beste wat ik zie staan. Dat blijkt een soort elfenwijn te zijn. Zou dat soort spul eigenlijk kwaad kunnen voor tovenaars? Ik hoop maar van niet.

Ik kijk rond en verveel me, het vluchten voor een van de losgeslagen chimera's was spannender dan mijn hele afgelopen week. Ik hoest hard hopend op iemands aandacht. Ik grijp naar voren en pak het eerste drankje dat ik te pakken krijg en al op de tafel staat. Ik neem er een slok van en mijn gezicht vertrekt, het is veel te zoet. "Gadver!" Ik veeg mijn tong af met mijn hand en zet het drankje snel weer op tafel.

Waarom ging ik hier ook al weer naar binnen? Om mezelf even af te zetten van een dagje halfgod zijn. Nu had ik dat misschien beter ergens anders kunnen doen dan in de eerste kroeg die ik tegen kwam, maar goed, deze dag kon toch niet veel erger meer worden. Met mijn hoofd naar beneden liep ik naar de bar en hees mezelf op een van de stoelen. Een vreemde geur drong mijn neus binnen en ik keek op. Naast me zat een meisje met roodbruine haren en ze nam een klein slokje van een drankje.
"Wat is dat?" vroeg ik verbaasd aan haar, bang dat dit weer een van die moderne dingen was zoals 'mixdrankjes' waar ik nog nooit van had gehoord.

Rowan Aeslior schreef:

Magnus Bane weer met zijn trucs. Wie heeft nou niet van hen gehoord? Ik kijk naar het drankje voor mijn neus. Een waar elfendrankje. Dan is die heksenmeester toch nog ergens goed voor.
Ik trek een wenkbrauw op. 'Elfen hebben nooit een zware dag. Het kan enkel wat minder gemakkelijk verlopen, dat is alles,' zeg ik. Een antwoord, maar toch niet helemaal. Maar ik ben de heksenmeester niks verschuldigd.
Ik neem een flinke tuig van mijn mierzoete drankje en kijk naar de lichtblauwe vloeistof. 'Ik vraag me eerder af wat Magnus Bane doet in dit oud, zielig kroegje.'

Ik zag dat de jongen tevreden was met zijn drankje maar het niet wilde laten merken. Met een lichte kreun (van het vele zitten) stond ik op, nam mijn martini mee en liep naar de grote, zwarte vleugel in de hoek van de kroeg. Daar nestelde ik mezelf op de kruk, sloeg de klep open van de piano en sloeg wat toetsen aan.
'Een Warlock heeft zo ook wel eens zijn vrije tijd, en die wens ik te besteden zoals ik wil, jonge elf,' reageerde ik afwezig naar de jongen (Rowan).
Terwijl de muziek de kroeg vulde - oude klassieke muziek - dwaalden mijn gedachten af naar vanochtend, toen Voorzitter Miauw mijn gordijnen had ondergescheten. Fijn, dat moest ik ook nog opruimen.

De roze led lampen die de woorden "Club Chimaera" vormde, pinkten met een zoemend geluid aan en uit. Mijn mondhoeken krulden spontaan omhoog toen een aangename herrinering tevoorschijn kwam.
Voorzichtig duwde ik de zware deur open die met een klap achter me dicht viel. In mijne ene hand had ik mijn vingers stevig rond mijn tekenboek geklemd terwijl mijn vingers naar het potlood in mijn rode haren zochten.
Ik nam plaats op de oude bank die het dichts bij de deur stond. Ik sloeg mijn boek open en liet me verdwijnen in een wereld waar de kunst over me heerste.

Ik keek op toen er een meisje naast me ging zitten. Ik had al die tijd naar het elfendrankje zitten kijken, en nam er nu toch maar een klein slokje van. Hmm, het smaakte goed. Zoetig, maar niet zo zoet dat je het gevoel hebt dat al je tanden meteen uit je mond vallen. "Geen idee. Een elfendrankje geloof ik. Ik vond dat het er wel lekker uit zag, en het smaakt best goed. Wil je proeven?" ik wil haar het glas aangeven als ik opeens iemand hard hoor hoesten. Ik kijk om en zie een jongen een slok nemen van een drankje wat precies op het mijne lijkt. Als ik zijn gezicht zie giechel ik en zeg ik tegen het meisje naast me "Maar ik geloof niet dat hij het ook lekker vind,"

Ik keek het meisje aan.
"Geen idee of bedoel je dit?" En ik wees naar het glas.
Ik hoorde een kuch en keek om.
"Kom erbij zou ik zeggen" ik glimlachte.
Eigenlijk mensen met wie ik kon praten.

Ik hoor iemand lachen en kijk haar kant op, ze heeft een drankje in haar handen dat hetzelfde is als het drankje dar ik net heb gedronken "Hoe krijg je dat door je keel?" vraag ik terwijl ik een vies gezicht trek. Ik sta op en loop naar haar en het meisje naast haar toe, misschien moet ik zolang Scott er niet is proberen nieuwe mensen te leren kennen.

Na een paar rondjes rennen vind ik dat ik wel wat rust verdien en stap de kroeg binnen. Het is hier al aardig druk en wil me eigenlijk weer omdraaien om weg te lopen. Toch zet ik dapper nog een stap verder naar binnen en stop mijn wapens weg waarna ik in een hoek vam de kroeg ga zitten en eens om me heen kijk naar de mensen die hier zitten. Ik zie het meisje waarmee ik heb gepraat maar die me nooit haar naam gezegt heeft.
Als de barman naar me kijkt bestel ik een water die ik ophaal als ik hem zie klaarstaan. Met mijn water loop ik snel terug naar mijn tafel waar ik een beetje afwezig uit het raam kijk

Ik keek een beetje wantrouwend naar het drankje.
"Ik denk dat monsters bevechten veiliger is dan een slokje nemen van dat, dankjewel," sloeg ik het drankje af na de reactie van de jongen gezien te hebben. "Ik denk dat ik het op appelsap houd. Ik ben trouwens Hazel." Ergens in mijn achterhoofd zei een stemmetje dat dit helemaal niet de plek was waar ik op dit moment moest zijn. Dit is echt een typische plek voor allerlei vreemde personen met verkeerde bedoelingen. Een plek voor monsters dus. Ik hoopte maar dat dit meisje geen monster was, want zo op het eerste gezicht leek ze wel aardig. Nu waren monsters natuurlijk altijd goed in het manipuleren van de Mist.

De heksenmeester is van me weggelopen. Ik haal mijn schouders op. Geen probleem. Of toch wel? Want een paar tellen daarna, komt de blondharige jongen van wie ik zeker weet dat het een Schaduwjager is, naar mijn tafeltje toelopen.
Ik kruin zachtjes. Vervolgens zet ik mijn verveelde gezicht op. Ik keerde me naar de jongen en trok mijn wenkbrauw op. 'Zo... Ben je nu al klaar met het op demonen jagen?' Ik schud afkeurend mijn hoofd.

Seraphina Dombegh schreef:

Ik keek op toen er een meisje naast me ging zitten. Ik had al die tijd naar het elfendrankje zitten kijken, en nam er nu toch maar een klein slokje van. Hmm, het smaakte goed. Zoetig, maar niet zo zoet dat je het gevoel hebt dat al je tanden meteen uit je mond vallen. "Geen idee. Een elfendrankje geloof ik. Ik vond dat het er wel lekker uit zag, en het smaakt best goed. Wil je proeven?" ik wil haar het glas aangeven als ik opeens iemand hard hoor hoesten. Ik kijk om en zie een jongen een slok nemen van een drankje wat precies op het mijne lijkt. Als ik zijn gezicht zie giechel ik en zeg ik tegen het meisje naast me "Maar ik geloof niet dat hij het ook lekker vind,"

Ik glimlach en neem het glas van het meisje over. Net voordat het op de grond valt.
Ik hoor het hoesten ook en lach.
"Dat geloof ik ook" ik neem een slokje.
"Hmn inderdaad lekker" het smaakt naar drop. Of dat doet het bij mij aan denken.
Ik draai me naar de jongen die naast ons staat nu.
"Kwestie van smaak denk ik en appelsap is ook prima"

"Ik heb al goed mijn best gedaan wat demonen jagen betreft als je het mij vraagt." zegt ik terwijl ik me neer laat ploffen op een stoel tegenover hem. "Maar nu een interessantere vraag, wat doe jij hier?" Ik trek een wenkbrauw op "DIt vraag ik natuurlijk alleen zodat ik alle mensen hier kan beschermen tegen jou soort."