Privé verhaallijn | Lucius Malfoy, Narcissa Malfoy, Severus Snape en Bellatrix Lestrange

Privé verhaal tussen Lucius Malfoy, Narcissa Malfoy, Severus Snape en Bellatrix Lestrange.

Wil je erbij vraag dat even aan! Zal vast geen enkel probleem zijn!

Sneep besloot dat het tijd werd om Bellatrix gewoon te negeren, het gesprek deed naar zijn mening nu al veel te lang en hij was er wel klaar mee. "Dus, wat zijn de plannen?" Begon hij geïrriteerd. Severus oog viel op het raam, het licht viel naar binnen het was duidelijk dat de volgende ochtend was aangebroken. "Hoe meer spionnen op Zweinstein hoe beter toch?" Vroeg hij aan zijn bezoekers. De hatelijke toon bewaarde hij speciaal voor Bellatrix. Hij keek weer naar Lucius. Het was duidelijk dat hij liever met Lucius communiceerde dan met Bellatrix. Snel dacht hij na over het een en ander hoe ze het het beste konden aanpakken met het brouwsel, en hoe ze zo veel mogelijk volgelingen konden krijgen. "Misschien kan Draco erachter komen wat nog meer goede volgelingen zouden zijn voor de heer van het duister. Ondertussen kunnen we kijken of we mijn dochters zover krijgen. Luthien moet niet al te moeilijk zijn, maar Ariana daar in tegen heeft een sterke wil. Zij zal niet eenvoudig te overtuigen zijn, voorzichtigheid is dan ook geboden. Ik weet ook niet of Ariana wel gaat lukken eerlijk gezegd. Draco zou Luthien kunnen beïnvloeden, of iemand anders." Zei Severus toen. "Als jullie mij de benodigdheden voor het brouwsel kunnen bezorgen voor het weekend kan ik in het weekend naar huis, en dan kan je het zondag ophalen Lucius." Severus keek weer naar Lucius.

Het was duidelijk genoeg dat meneer zijn kookpunt bereikt had. Nog één goede opmerking en zijn toverstok zat waarschijnlijk in mijn oog geprikt. Natuurlijk probeerde hij ervoor te zorgen dat Draco nog een tandje bij spijkerde. Als Draco inspeelde op de zijn twee dochters zouden ze een absolute goede match zijn als overloper naar onze kant. Een tattoo zal ze beeldig staan op die kleine lichte armpjes. Ik had geen idee over welke ingrediënten deze idioot het had, maar blijkbaar was het te belangrijk voor Lucius. Lucius knikte lichtjes, maar zei verder niets op de opmerking van Snape.

Severus negeerde Bellatrix volkomen. Nog steeds zat ze onder uitgezakt op haar stoel te glimlachen als een klein kind. Het was duidelijk dat ze een plan aan het smeden was. Severus had over één ding gelijk en eigenlijk ook ongelijk. "Hoe meer spionnen, hoe beter" was niet altijd even slim. We moesten vanuit Hogwarts naar buiten zien te werken, maar hoe meer mensen van af wisten, hoe groter de kans was dat we werden verraden.

Severus had Bellatrix eindelijk alert gekregen, toen hij begon over ingrediënten. Ook Narcissa keek haar man vragend aan, maar dit was iets tussen de potion master en mijzelf. Zelfs mijn zoon had ik hierover niet vertelt. Het was voor hun onbelangrijk...

Mijn lieve zusje keek haar man vragend aan. Dit waren de momenten in het leven van getrouwde stellen, waarbij je een bak popcorn moest pakken met een biertje en dan met je dikke reet op de eerste beste stoel moest plaatsen. Entertainment. Een mooi woord. Maar helaas was het nog niet zo ver. We zaten nog steeds in een donker koud hol. Als het aan mij lag was die Severus gewoon een lelijk koud reptiel die zich eigenlijk moest opwarmen in de zon, maar dit niet deed en daardoor een afschuwelijke kleur kreeg.
Ik had me altijd al afgevraagd de jeugd van deze man was. Koud, bedorven met magie...En dan twee oer stomme kinderen (ook al beweerde hij het anders). Ik klemde mijn toverstok tussen mijn af en stelde de vraag die al langer op mijn lippen lag.
'Welke ingrediënten?' vroeg ik aan Lucius en Severus tegelijk. Lucius keek me met een stalle blik aan. Een blik die aangaf dat dit onderwerp me niets aanging, maar natuurlijk zoals ik was interesseerde me dat weinig. Schoonbroer of niet, vloeken werkten goed, ook tegen zo blond onderkruipsel.

Een vermoeide zucht verliet mijn lippen. Hoe was het mogelijk dat dit de zus van mijn vrouw was? Ze was soms briljant, maar ontzettend vervelend. Misschien moest ze eens een normale baan zoeken. Hoe was het mogelijk dat Narcissa zolang naast haar had weten te leven? In één huis nog wel. Vermoeiend en leefde ze voorlopig in mijn Manson.
'Severus,' zei ik, terwijl ik opstond van de comfortabele stoel. 'Ik laat de ingrediënten naar je versturen. Je kunt ze morgen verwachten.' Ik keek voor een aantal secondes naar Narcissa en maakte aanstelde om weg te gaan, toen Bellatrix er nog een schepje boven op de situatie gooide.

Sneep keek weer geirriteerd naar Bellatrix. "Dat zijn jou zaken niet Bellatrix, ondertussen heb ik nog steeds geen flauw idee wat je hier in Merlijnsnaam denkt te komen doen, dus als je zo aardig wilt zijn dat eventjes te zeggen voor ik je mijn kantoor uit trap zullen we daar beide profijt van hebben." Snauwde Severus naar haar.
Hij keek Lucius aan. "Niet zo snel, je weet mijn voorwaarde en ik verwacht daar een antwoord op voor ik ook maar aan de drank begin." Zei hij toen tegen Lucius. "Veder, hoe sta je er tegenover dat Scorpius mijn stagiaire is?" Vroeg hij toen aan Lucius. Lucius was een van zijn oudste vrienden dus hij hechte wel waarde aan zijn mening. "Veder moeten we nog bespreken hoe we dat met Luthien aanpakken. Denk je dat Draco ons wilt helpen of niet?"Vroeg hij toen aan Lucius. "Jij kent jou zoon het beste." voegde Severus er nog even aan toe. Zijn ogen flitste weer naar Bellatrix hij kon nog steeds niet wachten tot ze de benen zou nemen. Iets in hem zei dat dat niet zomaar zou gaan gebeuren.

Narcissa was altijd heel erg kalm en beheerst, totaal het tegenovergesteld van Bellatrix dus en ging nu naast Lucius staan, voorzichtig legde ze haar hand op zijn schouder en kneep er even in om hem rustig te houden. Narcissa hield ontzettend veel van haar man, maar ook van haar zus en vond het erg lastig om altijd als het waren tussen twee vuren te moesten kiezen. Narcissa wist ook dat Bellatrix een stuk gevaarlijker was, dat ontkende ook niemand dat zij iemand was om wel echt voor uit te kijken.
"Bella, zeg gewoon wat je wilt dan gaat alles een stuk sneller."zei Narcissa kalm, maar wel op een toon waaraan je merkte dat je geen ruzie met haar moest beginnen. Ze keek weer even naar haar echtgenoot. Narcissa vroeg zich af of er iemand behalve de heer van het duister was die Bella onder controle kon houden.

off: Verblijft Bella op malfoy manor?

Severus begon weer op de onbreekbare eed, maar die zou ik met deze twee erbij nooit afleggen.
'Later,' zei ik lichtelijk geïrriteerd. Het verbaasde me echter dat mijn vrouw naast me was komen staan. Meestal bleef ze aan de kant van haar zus staan.
Ik glimlachte bijna door de vraag die Severus me zojuist gesteld had. Hoe dacht ik erover dat Scorpius zijn stagair was. Nog nooit had ik een goede relatie met deze jongen opgebouwd. Hij had zich nog nooit gedraagt als een echte Malfoy. Tot grote spijt van Narcissa had ik hem zeven jaar geleden het huis uitgetrapt. Overigens was hij tot zijn 15e al bijna nooit huis, omdat hij het nooit met onze zaken eens was. Hij had de uiterlijke kenmerken, maar de innerlijke kenmerken waren vet te zoeken. 'Prima, pak die jongen maar aan en geef hem vooral veel strafwerk.' Narcissa kneep  iets harder in mijn schouder dan noodzakelijk was. Ze had er een hekel aan als ik zo sprak over onze oudste zoon. Draco....Dat was de perfecte zoon. 'Draco doet alles wat ik hem opdraag. Ik heb hem alleen een te lange tijd niet gezien.' Ik dacht na over Luthien. Ze was te makkelijk te beïnvloeden. Draco zou haar kunnen overhalen....Nee, toch niet. 'Laat haar maar ooit naar de Malfoy Manson komen. Bellatrix zorgt er wel voor dat ze verpest word.'

Dit zijn jou zaken niet had hij gezegd. Hij moest eens weten wat mijn zaken waren. Alle zaken die Lucius aangingen waren ook voor mijn oren bestemd. 'Dat zullen we nog eens zien,' zei ik lacherig. Maar de glimlach verdween uitermate snel van mijn gezicht, toen ik zei dat mijn laarzen groter en zwaarder waren. 'Waarom hebben we het eigenlijk over die achterlijke zoon van je, Lucius? Wat heeft hij hiermee te maken?'
Scorpius was de schande van de familie. Narcissa had me kwaad aangekeken, toen ik de woorden had uitgespuugd, met spetters en al over de tafel van Severus. Erg charmant, maar ik was niet de aangewezen persoon om het op te ruimen. 'Severus, ik wil dat je de jongen naar me toe brengt.'

"Het is niet de bedoeling dat ze zich uit angst aansluit of omdat ze gemarteld is. Dan zal ze nooit loyaal zijn en wat houd haar dan tegen om naar Perkamentus te gaan?"vroeg Severus, nee zijn dochter had een hoop manipulatie nodig en takt. Luthien had een moeder figuur nodig en dat zou kunnen werken, maar het idee van Bellatrix die een moeder figuur was.....dat zou niet heel erg goed gaan waarschijnlijk. Hij knikte ten teken dat het goed was als de eed later af werd gelegd. Hij knikte ook over het feit van Scorpius. "Dat zal ik zeker doen, Perkamentus heeft me helaas gedwongen om een assistent te nemen, zo als je erg goed weet werk ik het liefste alleen."zei hij toen naar waarheid en hij keek weer naar Lucius. "Misschien is het zelfs beter als ik de drank bij jou thuis bereid, daar zal zeker niemand me lastig vallen."zei hij toen tegen zijn oudste vriend. "Wanneer is er weer een ontmoeting met de heer van het duister?"vroeg hij toen aan Lucius. "Lucius kan ik jou trouwens zometeen nog even alleen spreken als Bellatrix zo vriendelijk is te zeggen wat ze wilt en ons te verblijden met haar vertrek."

'Ik ben het volledig met je eens. Misschien is Narcissa hiervoor de aangewezen persoon.' We konden niet hebben dat één van zijn dochters naar Dumbledore zou gaan met informatie die nodig zou zijn om het ministerie ten val te brengen. Bellatrix was hier duidelijk niet de aangegeven persoon voor. Ja, Luthien kon veel leren als het ging over het martelen van mensen van Bellatrix, maar daar hield het bij op.
'Kom zaterdag om 11 uur naar de Manson. De huiself zal je binnen laten.' Ik dacht na over de volgende bijeenkomst. Er was geen bijeenkomst aangekondigd, maar zoals gewoonlijk stond iedereen altijd voor de deur van de manson. Alsof het een logeerhuis was...

'Oh geloof me als ik klaar met haar ben dan weet ze de goede kant te kiezen,' zei ik vuil tegen Severus. Hij wist waartoe ik in staat was en ik deinsde niet terug. Een lekker martelspel had ik in tijden al niet gehad. Het mocht wel weer eens. Het snijden in armen, het prikken in ogen, heerlijk. Ik glimlachte bij de gedachte aan mijn laatste martelspel. Het leek wel op de muggleborn film genaamd Hostel. Daar kon je nog eens iets van leren. Ze kon mijn volgeling worden, toen Severus zei dat hij Lucius wilde spreken, trok ik Narcissa mee naar de haard. Het was tijd voor ons om weg te gaan....

"Vergeet het Bella, ik laat haar absoluut niet alleen met jou."Zei Severus vel. Severus bemoeide zich weinig met zijn dochters, maar als hij het deed was het gegrond of deed hij het ook goed. "Tenzij je een aanpak weet waarbij je haar niet martelt blijf je uit haar buurt..ben ik duidelijk? Of moet ik even met de heer van het duister spreken? Ik denk niet dat hij blij zal zijn als hij hoort wat je van plan bent."Zei Severus duister tegen Bellatrix. "Bij je in de leer prima, maar je krenkt geen haar van haar duidelijk?"

Hierna richten Severus zich weer op Lucius. "Dat is goed. Dan kom ik het weekend naar jou toe. Dan hoef je ook niet te zorgen dat ik alles krijg. Ik zal je een lijst geven met instrumenten die ik nodig heb."Zei Severus toen. Hij zag Narcissa vragend kijken en had het vermoeden dat Narcissa straks nog wel het een en ander aan Lucius zou vragen. "Helaas zal ik wel gedwongen zijn de nacht te moeten blijven, is dat een probleem lucius?"Severus wist dat de dooddoeners normaal zichzelf uitnodigden maar hij was wel zo beleefd dat niet te doen.

Off: ik godmon cissy alleen maar omdat ik er toch zelf speel xD

HAHAHAHA. Loze dreigementen. 'Denk je soms dat ik bang word van je nutteloze dreigementen? Als ik haar wil gebruiken dan doe ik dat. Iedereen in deze kamer weet dat ik een betere band met de Lord heb dan jou.'

Dat was het laatste wat ik zei, toen ik daarna in de haard stapte en verdween in het groene licht en de donkere grijze kamer van de Manson me verwelkomde. De huis elfen hadden de tafels gedekt met voedsel waar de meeste mensen van gingen kwijlen. Een kleine huiself met een theedoek als kledingstuk verwelkomde bij de haard, maar ik duwde hem weg, waardoor hij op d grond terecht kwam. Eigen schuld had je maar geen huis elf moeten worden.

'Dat is prima. De huis elfen wachten je op in de gang, waarna ze je brengen naar je kamer. Ik zal de lijst met instrumenten naar een aparte kamer laten brengen waar je in rust kunt werken.' Ik wachtte even af of Narcissa nog iets wilde zeggen, maar ze was kwaad en dat te zien in haar houding. Waarschijnlijk zou ze te keer gaan als we thuis kwam en daarbij zou ik alleen zeggen "het gaat je niets aan". Daar werd ze woedend van van dit was niet de tijd om ruzie te maken. 'We praten later verder over de andere zaken. Het is tijd om terug te gaan naar de Manson.' Ik liep naar de haard waar ik een beter poeder pakte en mezelf liet verdwijnen in haard en Bellatrix aan de eettafel van de woonkamer zag zitten.

Narcissa was inderdaad woedend op haar man, ze was er niet van gediend als hij dingen voor haar geheim hield en dat wist haar man na al die jaren maar al te goed. "Tot het weekend Severus."Zei Narcissa tegen de toverdrank meester. Vervolgens volgde ze het voorbeeld van haar man en zuster, en ging ze ook via de haard terug naar de manson. Ze zou niets tegen haar man hierover zeggen zo lang haar zus erbij was. Ze verscheen ook in de eetkamer en keek naar Lucius. "Wij hebben zo het een en ander te bespreken."Zei ze toen. Narcissa was altijd kalm en beheerst maar ze was niet perse een vrouw die naar de bevelen van haar man luisterde. Ze nam het hem nog altijd kwalijk dat door een beslissing die Lucius jaren terug had gemaakt nu ook hun zoon in dezelfde situatie zaten als dat hun deden. Ze keek even naar haar zus. Narcissa had altijd gewild dat Draco hier buiten was gebleven. Helaas toen de heer om Draco verzocht hadden ze niet kunnen weigeren. Je kon de heer van het duister niets weigeren.

Ik trok me niets aan aan het gedrag van mijn vrouw. Het was waarschijnlijk de woede die nu mee speelde, maar ik wond haar altijd opnieuw aan me vinger. Ja, ze was nog altijd kwaad geweest over dingen uit het verleden, maar daar had ik nu geen baat bij. 'Prima.' Dat was het enigste wat ik zei, Kort en krachtig. Ik kreeg waarschijnlijk in een aparte kamer een hele preek, maar dat was altijd snel weer op te lossen. Ik zat zeer zeker niet op het gesprek te wachten, maar ik kwam er niet onderuit. Bellatrix zat naast me uitgebreid te lachen. 'Haal die lach van je gezicht, Bellatrix. Er is hier niets om over te lachen.' viel ik naar haar uit.

Boos keek Narcissa naar Bellatrix, maar ze zei niets en ze liep dichter naar haar man toe. "Misschien is nu wel een goed moment."fluisterde ze naar hem. Ze keek Lucius aan ze hield van hem, maar dat betekende niet dat ze alles oke vond. Nooit zou ze bij hem weg gaan, nooit. Maar ze hield wel vol als het nodig was. Nog steeds na al die jaren, na al die jaren na Zweinstein was ze net zo verliefd op hem als in het begin, en ze was alleen maar meer en meer van hem gaan houden. Narcissa was er zeker van dat dat gevoel nooit over zou gaan en ze was ook gelukkig met hem dat was het belangrijkste, maar soms was het ook moeilijk. Ze hadden niet voor het meest makkelijke leven gekozen. Ook vond ze het maar niets hoe hij over Scorpius deed, voor haar was het gewoon haar zoon en hield ze van hem.

Eigenlijk wilde ik liever gaan eten, maar als de vrouw het wilde zou ik met haar meelopen naar een andere ruimte. Ik liep naar de deuren van bibliotheek en opende de deuren, toen Narcissa mee naar binnen was gelopen sloot ik de deuren nog even toen ik Bellatrix een duistere blik had gegeven. De blik van kom niet binnen, voordat wij weer terug zijn. Ik zag dat Narcissa vlak voor de warme open haard was gaan zitten. In de Manson stonden bijna in alle kamers open haarden aangezien het huis groot en daardoor vaak koud was. 'Wat is er?' vroeg ik bijna te lief aan mijn vrouw.

Narcissa liep naar haar echtgenoot toe en legde voorzichtig haar hand op zijn wang zodat hij haar aan moest blijven kijken. "Wat zijn jij en Severus van plan? en wat wilde hij van je?"vroeg ze toen. "Je weet dat ik het niet prettig vind als je me buiten sluit van zaken, je weet dat ik wil dat je mij erbij betrekt dat je eerlijk bent tegen me en dat je niet tegen me liegt. Of is jou liefde voor mij zo erg verwatert dat je dat wel doet?"Vroeg ze hem toen kalm en beheerst. Narcissa verloor zelden tot nooit haar beheersing en meestal was dat alleen als er echt iets was geweest met Draco, veder kwam dat zelden tot nooit voor. Met haar bruine ogen keek ze hem aan terwijl ze bijna tegen hem aan stond, ze hield nog steeds ontzettend veel van hem.

De schok van haar koude hand tegen mijn wang zorgde voor koude rillingen over mijn hele lichaam. Het vuur in de open haard zorgde voor weinig in de koude donkere kamer. Zelfs de stem van Narcissa zorgde niet voor genoeg warmte in de kamer. De onoverzichtelijke zaken van mij en Severus was iets wat alleen dwazen konden afhandelen. Dwazen waar de dood met zijn zeis ze op het randje van de dood stond op te wachten. Geen enkele tovenaar of heksen verwachtte grootste zaken van een voormalig Slytherin. Ik met mijn slimme praatje en dikke cheques hadden me omhoog gewerkt in het ministerie. Er was niets belangrijker dan je overal in te mengen, zodat je te belangrijk werd in de wereld. Geen enkele slimme tovenaarsfamilie kende de familienaam Malfoy niet. 'Het zijn geen zaken waar je hoofd naar moet staan. Ik handel dit zelf af,' zei ik kortaf. 'Zorg jij er maar voor dat alles goed verloopt in het zus en dan bedoel ik voornamelijk om je zus in toon te houden. Ze zorgt al voor genoeg problemen sinds ze ontsnapt is.' Ik pinde mijn ogen aan haar vast, zodat ze mijn opmerkingen serieus opvatte...