District III Fidus

Welkom in District III genaamd Fidus.
In District III kun je de vampiers en weerwolven terug vinden. Fidus staat voor loyaliteit. Deze twee wezens mochten dan wel vijanden van elkaar geweest zijn, de loyaliteit is nog steeds sterk aanwezig.

ik besloot naar het veld te gaan waar mijn ouders vaak kwamen.
ze kwamen er nog regelmatig maar minder vaak.
ik ging zitten tussen de bloemen en deed mijn gezicht in de zon.
de zon was lekker warm vandaag en ik genoot elke keer als de zon scheen.
ergens wou ik dat Jacob er ook was. had hem al een paar dagen niet gezien en ik miste hem.
ik wou gewoon dat hij bij me was.

Het voelde goed om weer eens door de bossen te rennen, mijn vertrouwde bos. De geur van het gras en de bomen prikkelde mijn neus en ik snoof ze dankbaar op. Dat was een voordeel van wolf zijn, mijn neus was beter dan die van de mensen.
Zonder dat ik het doorhad kwam ik op een veld vol bloemen, even wilde ik doorrennen tot ik besefte dat dit ons veld was. De plek waar ik en nessie vaak kwamen. De wind draaide en ik rook haar geur en ik draaide me hoofd om en zag haar zitten. Met haar gezicht in de zon zat ze daar, ogen gesloten en haar haar losjes over haar schouder. Van binnen glimlachte ik en rende naar haar. Ze hoorde me niet aankomen, of ze deed alsof, maar ik vond het goed. Ik duwde mijn snuit tegen haar wang en ze deed verschrikt haar ogen open. Even keek ze me aan waarna haar lippen zachtjes de woorden jacob vormde. Ik keek haar diep in haar ogen en knikte, waarna ik me nast haar neerlegde en mijn hoofd op haar benen legde.
wat had ik dit gemist

ik voelde een snuit tegen mijn wang en ik schrok even. ik was zo in gedachten verzonken.
ik zag een wolf voor me staan en keek hem aan. "jacob?" vroeg ik en de wolf knikte. zijn hoofd lag nu op mijn benen en ik genoot ervan. met mijn handen ging ik door zijn vacht.
"wil je mij nooit meer alleen laten, was een beetje eenzaam zonder je" bekende ik
ik wist niet waar hij naartoe was gegaan maar het was vast met een goede reden.
ik was zo blij dat hij hier bij mij was

Haar handen gingen door mijn vacht, wat voelde dit goed en zo vertrouwd.

wil je mij nooit meer alleen laten, was een beetje eenzaam zonder je" schreef:

Het was nooit mijn bedoeling geweest om haar zich eenzaam te laten voelen, maar ik moest echt even weg. Ik weet nog hoe ze reageerde toen ik weg moest.
Het was een regenachtig dag, Nessie en ik zaten bij haar thuis. Zoals zo vaak lag ze tegen me aan op de bank en ik speelde met haar haar. Ze had het net gewassen en rook zo lekker. Langzaam had ik haar overeind gezet en haar verteld dat ik weg moest. Ze was niet blij geweest.
Ik schud de herinnering van me af, het was verleden tijd en ik moest het doen. Ooit kon ik haar wel vertellen waarom ik weg moest, maar nu nog niet. Ik stond langzaam op en rende naar een boom, waar ik terug veranderde en snel wat kleren aan deed. Ik liep weer terug naar Nessie en legde mijn armen om haar heen. "Heey prinses" en ik plaatste een kus op haar. "Hoe is het met je?" en ik plaatste nog een kus op haar wang, iets dichter bij haar mond en ik zag haar glimlachen.
Niet wachtend op een antwoord plaatste ik mijn lippen op de hare

ik keek hem na toen hij snel verdween achter een boom.
was wel blij. wou gewoon mijn Jake zien en niet de wolf Jake.
eindelijk kwam hij tevoorschijn en sloeg een arm om me heen. ik nestelde me erin. ik genoot weer van die warmte. "hey sexy" zei ik. hij vroeg hoe het met mij ging mar voor ik antwoord kon geven waren zin lippen al verdwenen op die van mij. ik kuste hem terug.
mij nog steeds tegen hem aan genesteld

Ze had zich tegen me aan genesteld en kuste me terug. Wat had ik dit gemist. Ondanks dat het pas een paar dagen geleden was.
Ik hou haar even op een armlengte afstand en kijk haar onderzoekend aan. "Wat is er?" vraagt ze me en ik kan niks anders dan glimlachen.
"Helemaal niks lieverd, ik wil je gewoon goed kunnen zien". Het was geen geheim meer dat ik haar super knap vond. Ondanks de grote ruzie met Bella en Edward werd het nu geaccepteerd dat we iets hebben. Niet dat haar ouders het er mee eens zijn, maar ze doen er niet heel moeilijk over.
Carlisle en Esme zijn super lief voor me, Rosalie daarin tegen mag me totaal niet. Niet dat het me veel kan schelen.. Ze is een vampier, wat had ik dan verwacht. Alice daarintegen... Alice was zowaar aardig voor me, en een perfecte tante voor Nessie.
Ik laat me weer eens teveel leiden door mijn gedachten en trek nessie terug in me armen

"hmm, zie ik er zo goed uit vandaag?" zeg ik plagerig en nestel me meer in zijn armen. mijn hoofd ligt op zijn borstkas. zijn geur deed me al veel goed.
ik was allang blij dat hij er weer was. "blijf je nu bij me of moet je weer snel weg. ik wil dat je bij me blijft" bekende ik. ik wou gewoon dat hij bij me bleef. ik kon niet zonder hem

"jij ziet er toch altijd goed uit!" zeg ik met een lach en kietel haar in der zij. Ze lacht even waarna ze mijn handen vastpakt en haar hoofd tegen mijn borstkas laat rusten. Ik hoopte maar dat ze niet zo merken dat mijn hart iets sneller klopte als normaal.
Soms verbaast het me nog steeds hoe warm nessie kan aanvoelen. Ik was Bella gewend geweest en zij voelde ijskoud, net als alle andere vampiers. Nessie het voordeel dat ze deels mens was, waardoor ze dus ook niet alleen op bloed hoefde te leven.

"blijf je nu bij me of moet je weer snel weg. ik wil dat je bij me blijft" schreef:

Even twijfel ik, want hoe graag ik ook wilde blijven, voor mijn vader moest ik er straks weer 2 weken tussenuit. "Ik blijf voorlopig nog" zeg ik zachtjes, en ik hoopte maar dat ze niet door zou vragen. Ik wilde dit moment niet verpesten.
"Vertel me wat je gedaan hebt toen ik weg was prinses" zeg ik plagend en speel met haar haar. "Hoe gaat het met je krachten? kun je ze al beetje beheersen?"

ik glimlach als hij dat zegt en als hij me kietelt moet ik lachen. ik merkte dat zijn hart iets sneller klopte dan normaal maar zei er niks van. ik wou niks verpesten en wou genieten van dit moment.
"mooi, want ik kan je niet missen my chief" zei ik. chief zei mam vroeger altijd tegen hem en eigenlijk had ik dat woordje overgenomen van haar.
hij speelt met mijn haar en ik vind dat heerlijk.
even denk ik na over zijn vraag.
"behalve aan jou denken, veel oefenen en een beetje georiënteerd voor school op het reservaat" zei ik terwijl ik mijn hand in de zijne leg

Ze noemde me chief, dat had ze van Bella overgenomen. Ik vond het maar niks, zolang papa er was ben ik geen chief, maar van nessie kon ik het hebben.
"je moet ook niet zoveel aan mij denken" zeg ik met een knipoog. "weet je al naar welke school je gaat? kun je het wel aan?". Ik vertrouwde haar, echt waar, maar ze zou naar school gaan met allemaal mensen. Wat als ze zich niet kan beheersen en iemand bijt? Ze legt haar hand in de mijne en mijn duim streelt zachtjes over de bovenkant van haar hand.
Ik was even vergeten dat ze had geoefend. "kun je me wat laten zien dan?" Vraag ik met een glimlach. Dat was haar kracht, mensen dingen laten zien gewoon door ze aan te raken. Ik hoopte dat ze me iets kon laten zien

"ja op het reservaat. is zo veel veiliger en vertrouwder voor me. ik kan het daar wel aan. ik ken daar toch iedereen lieverd. dat komt wel goed" zei ik met een lach. ik keek hoe onze handen samen waren gekomen en ik genoot ervan. ik dacht even na over de vraag en toen wist ik wat ik wilde laten zien. misschien was het ook wel een kleine hint dat ik me soms niet helemaal lekker voelde.
ik liet mijn vrije hand naar zijn gezicht en legde die erop.
ik liet hem onze eerste echte nacht samen zien, hoe ik daarvan genoten had en hoe speciaal ik me voelde op dat moment

WAnneer ze me vertelt dat ze in het reservaat naar school wilt slaak ik een zucht van opluchting. "Je hebt gelijk, daar komt het zeker goed!". Ook betekende dit dat ik dichter bij haar in de buurt zou zijn.
"Zijn je ouders het er eigenlijk wel mee eens dan?" Niet dat het me veel kon schelen wat Edward dacht. Edward en ik..laten we het erop houden dat onze geschiedenis niet erg vrolijk was.
Zachtjes legt ze haar vrije hand op mijn wang en ze liet me een herinnering zien. Het was een lange dag geweest en we waren in ons eigen huisje. We lagen op de bank en we kusde elkaar. Langzaam gingen we steeds verder Ze verwijdert haar hand weer en ik glimlach.
"ik denk nog vaak aan die nacht" fluister ik in haar oor. Het was onze eerste en laatste nacht samen geweest. De volgende dag moest Nessie dingen doen met haar ouders en bleven ze een tijdje weg, en tegen de tijd dat Nessie terug was had ik geen tijd om de nacht te blijven omdat onze pack snachts op wacht was. We zagen elkaar tussendoor wel, en soms mocht Nessie mee op jacht.. maar het was anders.
Ik legde mijn arm om haar middel en stond op, haar hiermee optillend en zet haar op haar voeten. "Laten we je ouders maar onder ogen komen..."

ik moest lachen toen hij vroeg wat mijn ouders er van vonden dat ik naar school ging.
"je kent pa, in het begin niet echt enthousiast, maar nu accepteert hij het en mam was gelijk blij met deze keuze. ze willen gewoon het beste voor me en ze willen dat ik veilig ben, maar dat willen we allemaal" zei ik en keek in zijn prachtige ogen. ik werd een beetje rood toen hij zei dat hij net als ik nog vaak dacht aan onze nacht. ik baalde echt dat ik de volgende dag weg moest en een paar dagen later weer terug was, maar toen was Jake veel op wachtdienst.
ik hoopte dat we snel weer een nacht samen konden doorbrengen. al was het gewoon samen slapwn.
hij tilde me op mijn voeten en ik knikte.
tijd voor mam en pa

Gezamelijk liepen we naar het huis van de Cullens. Onderweg pakte ik haar hand, het voelde goed weer zo te lopen met haar. Bij het huis van Cullens aangekomen gaan we naar binnen.
"Heey" roep ik vrolijk, maar zoals verwacht kreeg ik niet echt een hartelijk welkom. Carlisle en esme knikte me toe, Bella zei hoi en edward..okay die zei gewoon niks en omhelste enkel Nessie en fluisterde iets in haar oor.
Ik wilde er net iets over zeggen als Alice binnen komt en me omhelst. "Heey jacob!" zegt ze vrolijk. Wat zij niet ziet is hoe Jasper me aankijkt alsof ik terplekke moet neervallen. Ik onderdruk een lach en glimlach naar alice. "heey meid, leuk je weer te zien"
Nessie komt weer naast me staan en pakt mijn hand. Ik zucht even en richt me tot Nessie "Wil je echt niet met zijn 2tjes ergens gaan eten?" vraag ik met een zeurderig stemmetje. Ik weet dat ze graag wilt dat ik hier eet en dat ik dat niet ga kunnen veranderen, maar het was te proberen.

"babe, we kunnen ook gewoon naar ons huisje gaan en daar eten" zei ik.
ik wist dat Jacob niet echt graag bij vampiers in de buurt was. eigenlijk deden mam en Alice gewoon tegen hem en de rest moest behoorlijk wennen. vooral pa, aangezien hij en Jaco een best moeilijke geschiedenis hadden. ik hield nog steeds zijn hand vast.
"doe maar meid, even allen zijn met zijn 2tjes. hebben jullie in mijn ogen wel verdient" zij mam.
ik keek haar dankbaar aan. mam begreep me gewoon zonder een woord te zeggen en dat was wel prettig. ik keek Jacob aan.

Ik glimlach naar haar en Bella. "Het zou fijn om weer eens met zijn 2tjes te eten" zeg ik haar naar waarheid. Het is geen geheim dat ik me niet zo fijn voel bij vampiers. Vooral niet met edward, al vanaf het begin hebben we problemen.. en dat is geheel zijn schuld!
ik zei Alice nog even gedag en vervolgde toen met Nessie de weg naar ons eigen huisje.
Er aangekomen bleef ik even stil staan, en nessie kijkt me vragend aan? "sorry" zeg ik met een glimlach "het is gewoon zo lang geleden"
De laatste keer dat we hier samen waren is alweer 2 maanden terug en ik vond het spijtig. Doordat we allebei in andere werelden leefden was het soms moeilijk voor ons. Ik wilde er niet meer aan denken en tilde Nessie op, net zoals de allereerste keer en droeg haar naar binnen waar ik haar in de keuken op een stoel zetten.
"ik ga je eens goed verwennen" zeg ik met een knipoog en begin in de kastjes te zoeken naar ingredienten voor een lekkere maaltijd.

ik moest lachen toen hij mij optilde en over de drempel tilde, net zoals de eerste keer.
ik kon hier gewoon aan wennen, het voelde vertrouwd als hij het deed. jammer genoeg niet zo vaak als ik wilde. hij zette me neer op een stoel en het enige wat ik doen is hem nakijken hoe hij de kastjes af zocht naar eten om te koken.
ik vond het heerlijk als hij me verwende en dat wit hij.
"hmm, kijk er nu al naar uit" zei ik placherig. ik kon hier uren naar kijken.
mijn man die voor me kookte

Ik vond uiteindelijk wat ingrediënten voor spaghetti en begon met koken. Al snel rook het huis naar voedsel en ik kreeg steeds meer honger.
Ik dekte de tafel, vandaag hoefde nessie niks te doen, en zette het eten op tafel. Nessie kijkt van het eten naar mij en glimlacht. "Dat ruikt lekker jake" zegt ze wanneer ze haar bord vol schept en begint te eten. Blijkbaar was ik niet de enige met honger en ook ik begin te eten. Wanneer het op is, of eigenlijk wanneer we vol zitten, begin ik met opruimen en Nessie legt haar armen rond me middel als ik bezig ben met de afwas. Ze begint zachtjes kusjes te geven in mijn nek en het bezorgt me kippenvel. Ik draai me om in haar armen en kus haar. "mm, zin in een toetje schat?" zeg ik met een glimlach en ze lacht. "goed idee!" zegt ze plagend en geeft een kus op me wang waarna ze zich losmaakt en wegrent. Ik lach en ren achter haar aan, we zijn aardig aan elkaar gewaagd als het om snelheid gaat.. maar uiteindelijk leg ik me armen om haar heen en til haar op. "ik heb je!" zeg ik lachend en kijkt me in mijn ogen. Ik zet haar weer op de grond, en ze leunt tegen de muur. Ik zet mijn hand naast haar hoofd en buig langzaam naar haar toe. Onze lippen raken elkaar bijna..
"Jacob!!" Ik schrik op van de stem die mijn naam roept en ik draai me om. In de deuropening staat Leah, ze is totaal in paniek en ik ren naar haar en neem haar in me armen. "Leah, wat is er?"
Het duurt even voor ze iets kalmeerd is maar dan begint ze snel te praten.. "Het is Seth! hij is gewond! aangevallen door een vampier.." ik kijk verschrikt naar haar en Nessie legt haar hand op mijn schouder

"ga maar, ze hebben je nodig. ik blijf wel bij Leah." zei ik en Jake knikte.
zowel Jake en ik konden ons geen leven voorstellen zonder Leah en Seth. ze waren onze beste vrienden. of voor mij 2 van mijn beste vrienden.
Jake liet haar los en rende weg.
ik nam haar in mijn armen en liet haar zitten.
"zijn de girls ongedeerd?" vroeg ik
Leah had 2 dochters en we waren super close.
ik wist als enige wie hun vader was en de rest van de pack wisten dat niet.
zelfs Jacob wist de waarheid niet.
ze waren een jaartje jonger dan mij en waren geboren uit een geheime relatie dat Sam en Leah hadden. ze hadden dit geheim alleen mij toevertrouwd en ik ging hun vertrouwen niet beschamen
de rest recepteerde dat Leah niet wou vertellen wie de vader was en dat was maar goed ook anders was het een hel geworden.
"geen idee, er werd geroepen dat ik Jacob moest gaan halen, en dat heb ik gedaan" zei Leah
ze keek bang.
"het komt allemaal goed. Emma en Gia komen veilig terug en met Seth komt het ook goed. dat beloof ik. we krijgen die vampiers wel. dat beloof ik" zei ik en sloeg een arm om haar heen

"ga maar, ze hebben je nodig. ik blijf wel bij Leah."
Dit was alles wat ik nodig had en gaf haar snel een kus en rende de deur uit. Ik verander snel in een wolf omdat ik zo een stuk sneller kan rennen. Gelukkig is iemand uit de pack ook in zijn wolven vorm en zo weet ik al snel waar ik wezen moet. Elke spier in mijn lijf span ik aan om zo snel mogelijk te kunnen rennen en ik kom dan ook al snel aan bij Seth en de anderen. Daar verander ik snel terug naar mijn mensen gedaante en kniel naast Seth neer en bekijk zijn wond.
Ik kijk naar Sam, Emily en de anderen. "We moeten hem naar carlisle brengen!"
De meeste knikken maar ik hoor hier en daar ook wat afkeuring. Ik word boos "CARLISLE IS GOED IN WAT HIJ DOET! HIJ KAN SETH HELPEN" Ik gebruikte mijn macht als Alfa en ze moesten wel luisteren. Gezamelijk tilde we Seth voorzichtig op. "Sam, ga naar mijn huis en haal Nessie en Leah op en zeg waar we zijn. Ze zullen zich wel zorgen maken."
Terwijl Sam opweg gaat naar mijn huis loop ik met de rest naar het huis van de Cullens, waar ik (natuurlijk) eerst Edward tegen het lijf loop. Ik duw hem met lichte hand aan de kant en roep hard "Carlisle! help ons!"
Hij komt aangesneld en dirigeert ons om Seth op de tafel te leggen en we moeten daarna de ruimte verlaten.
Ik loop naar buiten en begin met ijsberen. ik had erbij moeten zijn! en schop kwaad tegen een boom.

ik hoor opeens voetstappen en als ik goed luister, durf ik weer adem te halen als ik ze herken als de voetstappen van Sam.
hij loopt binnen en geeft Leah een knuffel dus ik maak maar ruimte voor hun.
"ze zijn bij de Cullens. Seth is er best heftig aan toe" zegt Sam.
ik knik en help Leah overeind komen. "laten we dan maar gaan" zegt ze snel en bezorgd.
we lopen best wel in een tempo naar mijn ouders huis toe.
natuurlijk staat pa al buiten te wachten.
Sam en Leah blijven staan praten met hun en ik zie Jacob schoppen tegen een boom en merk dat hij zich schuldig voelt.
"hou daar mee op babe, daar schieten we niks mee op. en tenslotte, ik weet dat Seth graag wou dat je snel naar mij toe ging. dus voel je je niet schuldig. daar help je mij ook niet mee" zei ik
ik was zelf ook best bang en daarin tegen kon ik hem ook niet zeggen van mijn dokters afspraak wat ik gehad had

"hou daar mee op babe, daar schieten we niks mee op. en tenslotte, ik weet dat Seth graag wou dat je snel naar mij toe ging. dus voel je je niet schuldig. daar help je mij ook niet mee"
Hoe durft ze! snapt ze dan helemaal niet hoe ik me voel!! "Ik had er moeten zijn! snap dat dan!"
Ik kijk haar kwaad aan, ze snapt er helemaal niks van. Uit kwaadheid sla ik met mijn vuist tegen de boom, ik voel de pijn maar het doet me even vergeten wat ik denk.
Nessie komt achter me staan en legt haar armen om me heen. "ssht liefje, het komt allemaal goed"
Ik wil dat ze gelijk heeft, dat Carlisle zo naar buiten komt en me vertelt dat Seth okay is.. dat hij moet rusten maar dat hij okay is.
Ik leg mijn hoofd tegen Nessie haar schouder. zie mij nou..watje! je hoort haar te steunen niet andersom wat mijn gedachten ook zeggen, ik wilde dat nessie me vasthield.. Het kon me even niks schelen wat de anderen van me zouden denken. "bedankt" fluister ik in haar oor.

Ik draai me om zodat we elkaar aan kunnen kijken. "Graag gedaan " fluister ik terug. Ik wou hem vasthouden. Zelf was ik doodsbang en dat kon je aan mijn gezicht zien maar ik dacht positief. Ik zette mijn vinger onder zijn kin en lifte die op zodat jij me aankeek. " Het komt allemaal goed." Zei ik. Vooral zodat ik het ook ging geloven. " Hey, Emma en Paul zijn bij Charlie en Rachel. Geen zorgen, ze zijn veilig en worden in de gaten gehouden" hoorde ik iemand zeggen tegen ons. Ik knikte en richte me weer op Jacob. Ik hoorde opa aankomen. " Ben morphine halen. Hij heeft een harde klap gekregen maar denk wel dat hij er bovenop komt. Ik laat nu alleen familie toe tenzij hun toestemming geven dat andere bij hem mogen voor even. Ik doe mijn best. " Zei opa en vertrok naar zijn auto. Ik keek Jacob aan. " Gaat het? " vroeg ik. Ik wist niet wat hij dacht nu opa dit had verteld

Ze dwong me haar aan te kijken dus dat deed ik, maar ik was er niet bij met mijn gedachten.
Toen Carlisle begon over morphine raakte ik even in paniek, maar al gauw hoorde ik dat hij het er een goed gevoel bij had.
Hij loopt naar zijn auto en ik hoor deze starten en wegrijden. "Gaat het?" Hoorde ik Nessie vaag zeggen maar ik reageerde niet, ik wilde naar hem toe.. Maar ik was geen familie...
Ik maak me los van Nessie en begin te lopen, richting het bos en versnelde mijn pas steeds sneller tot ik rende. Ik verander in een wolf en ren verder, even voel ik me schuldig omdat ik Nessie maar ik laat dat al snel varen. Het is niet dat ik niet om haar geef, maar ik wil even alleen zijn en alles van me af rennen, ik hoopte maar dat ze het begreep.
Hoe verder ik rende hoe donkerder het werd, en ik wist dat ik diep in het bos was. Even voelde ik me vrij en dacht ik even nergens aan